10 Λόγοι γιατί θα ΑΠΟΤΥΧΕΙΣ στη Μπίζνα σου

Δραστηριοποιούμαι επιχειρηματικά στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια (και αρκετά ακόμα, πριν, στην Αγγλία).

Έχω δει πολλά για την συμπεριφορά της ελληνικής αγοράς, έχω φάει ακόμα περισσότερα σκ@τ@ στο "βούρκο", και κατέληξα σε έναν δεκάλογο που πρέπει να γνωρίζει κάθε νέος φιλόδοξος επιχειρηματίας, πριν κάνει το πρώτο του "βήμα στο κενό".

Δεν είναι δεκάλογος ενθάρρυνσης, αλλά αποθάρρυνσης.

Και τον προσφέρω με όλη μου την αγάπη, σ' εσένα φιλόδοξε 25/30άρη που έχεις όνειρα για μια "δική σου δουλειά" στην Ελλάδα.

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΑΠΟΤΥΧΕΙΣ ΣΤΗ ΜΠΙΖΝΑ ΣΟΥ !

Η ζήτηση προϊόντων/υπηρεσιών στην Ελλάδα είναι μικρή, σε σχέση με τον πιθανό αριθμό ανταγωνιστών σου. Αυτό οφείλεται σε έλλειψη διαθέσιμου ρευστού, ειδικά αυτού που προέρχεται από την πρωτογενώς παραγωγική βάση της οικονομίας: είμαστε λαός εμπόρων, μεσιτών και μεταπρατών. Ειδικά σε περιόδους Οικονομικής Κρίσης, το ρευστό καταποντίζεται απότομα, ενώ σε περιόδους ευμάρειας εκτοξεύεται πέρα από τα όρια. Αποτέλεσμα: θα εμπλακείς σε πόλεμο τιμών, θα πουλάς με ζημιές, και στα "δύσκολα" ο πελάτης σου θα είναι άφραγκος. Οι μόνες "σίγουρες" διαχρονικά δουλειές είναι: φούρνος, σουβλάκια/τυρόπιτες, λαϊκή αγορά, κομμωτής, υδραυλικός, γιατρός, μηχανικός αυτοκινήτων, παπάς, ταξιτζής, καθηγητής, ζαχαροπλάστης, δημόσιος υπάλληλος, βιβλιοπώλης, λογιστής, και 2-3 ακόμα. Πέρα απ' αυτά, το χάος...
ΔΕΝ υπάρχει χρηματοδοτική διαδικασία, που να παίρνει την "πρωτοποριακή" ιδέα σου, να την ξεγεννάει, να την αναπτύσει, να την βγάζει στην αγορά, να την βοηθά στο μάρκετινγκ και τη χρηματοδότηση για χρόνια. Υπάρχουν μόνο κάποιες μεμονωμένες προσπάθειες, που σου ζητούν να βάλεις υποθήκη ό,τι έχεις και δεν έχεις, ή που σε βοηθούν μόνο στην αρχή, αφού σου φουσκώσουν το μυαλό με διαφημίσεις και προτροπές για "νεανική επιχειρηματικότητα", και μετά σε εγκαταλείπουν.
Ο πελάτης σου δεν έχει παιδεία "Πελάτη". Απεχθάνεται με βδελυγμία να τον καλούν στο σπίτι τα telemarketing ή να τον "χαλβαδιάζουν" οι πωλητές, αλλά, από την άλλη πλευρά, αν δεν τον πιέσεις δεν αγοράζει. Δεν ξέρει τις αληθινές του ανάγκες, σε υποψιάζεται ως λαμόγιο, δεσμεύεται εύκολα σε μια παραγγελία και σε κρεμάει το ίδιο εύκολα. Θέλει να του τα δώσεις όλα δωρεάν, και όταν το κάνεις, πάλι θα βρει λόγο να γκρινιάξει επειδή είσαι "φτηνιάρης".
Μόλις σου σκάσουν τα πρώτα κανόνια από πελάτες ή προμηθευτές, ή μόλις η ζήτηση πέσει και μπεις σε αρνητικό cashflow, θα βρεθείς ξαφνικά ξεκρέμαστος, με χρέη σε Εφορία/ΙΚΑ/Τράπεζες/προμηθευτές/εργαζόμενους. ΟΛΟΙ αυτοί, ενώ πριν σε εξυμνούσαν για το "πόσο φοβερός επιχειρηματίας είσαι", τώρα θα σου συμπεριφέρονται σαν λαμόγιο/απατεώνα/κλέφτη και θα "ζητάνε τα λεφτά τους". Το σύστημα ΔΕΝ θα σου δώσει δεύτερη ευκαιρία για να ανακάμψεις τη μπίζνα σου: θα σε ξεράσει με ευχαρίστηση σαν αχώνευτο κεμπάπ.
Η ελληνική γραφειοκρατεία είναι ανίκητη, εκτός αν "λαδώσεις". Έχεις λεφτά για "λάδι"?
Η ελληνική νοοτροπία είναι ότι ο επιχειρηματίας είναι απατεώνας ή εχθρός του λαού, που θησαυρίζει στα κρυφά ενώ πίνει το αίμα του εργαζόμενου. Το επιχειρηματικό κέρδος είναι "κλοπή". Το γεγονός ότι ΕΣΥ θα δουλεύεις 2 φορές πιο σκληρά από τον καλύτερο υπάλληλό σου, δεν θα έχεις μισθό για χρόνια επειδή "ρίχνεις όλα τα λεφτά σου στη μπίζνα σου", και ζεις με το άγχος της αγοράς, δεν ενδιαφέρει κανέναν: θα παραμείνεις για πάντα ένα λαμόγιο.
Οι περισσότεροι ανταγωνιστές σου δεν παίζουν τίμια. Μπορεί να ζήσουν με ζημιά για χρόνια, μόνο και μόνο για να σε βγάλουν από το παιχνίδι, με τελικό αποτέλεσμα, μετά την δική σου πτώχευση, να πτωχεύσουν και οι ίδιοι μετά από μερικούς μήνες λόγω ζημιών. Δεν ξέρουν τί σημαίνει "επιχειρηματική συνεργασία", "win-win", "εξωστρέφεια", "marketing". Θα σου "φάνε" πελάτες/δουλειές χρησιμοποιώντας βύσματα/γνωστούς/προστάτες, ακόμα κι αν το δικό σου προϊόν είναι κλάσεις ανώτερο. Δεν θα ανταποκριθούν στις περισσότερες προτάσεις σου για σύμπραξη: γουστάρουν να είναι βασιλιάδες στο χωριό.
Το Κράτος θα κάνει ό,τι μπορεί για να σε δυσκολέψει: θα αλλάζει τους νόμους κάθε 3μηνο, θα αλλάζει τους φορολογικούς κανόνες κάθε 6μηνο, θα υπόσχεται "ανοίγματα στις αγορές" χωρίς να κάνει τίποτα. Ο λόγος είναι απλός: ΟΛΟΙ οι κρατικοί λειτουργοί είναι παιδιά κομματικών σωλήνων, που ενδιαφέρονται για την κομματική τους ανέλιξη, και δεν έχουν ιδρώσει για τον επιούσιο ούτε για 1 ώρα ΑΡΑ δεν έχουν ιδέα για το πώς δουλεύει η αγορά.
Οι εργαζόμενοι στη δουλειά σου θέλουν απλά "μια σταθερή δουλίτσα, με ένα σταθερό μισθουλάκο". Δεν ταυτίζονται με τό δικό σου επιχειρηματικό όραμα. Δεν θα γίνουν ΠΟΤΕ συνεργάτες σου. Ήρθαν να δουλέψουν για σένα επειδή δεν τους προσέλαβε το Δημόσιο. Όσο για τις "αμερικανιές" για "συμμετοχικό μάνατζμεντ βάσεις στόχων", ξεπέρασέ τες: ΔΕΝ δουλεύουν στο Βαλκανικό Ελλαδιστάν. Αν δεν είσαι από πάνω τους για να ελέγχεις την αποτελεσματικότητά τους καθημερινά, είναι σίγουρο ότι θα σε κρεμάσουν.
Το πιθανότερο είναι ότι ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ δεν είσαι έτοιμος για τη δική σου επιχείρηση. Έχεις φτιάξει ποτέ ένα ρεαλιστικό business plan? Έχεις στόχο και σχέδιο δράσης? Έχεις διοικήσει? Έχεις αντοχές και γερό στομάχι? Πιστεύεις στον εαυτό σου? Έχεις λεφτά? Είσαι διατεθειμένος να δουλέψεις πέρα από τα όριά σου? Ξέρεις τί σημαίνει "δεν εγκαταλείπω ποτέ"? Ξέρεις από marketing? Είσαι έξυπνος/προνοητικός/γρήγορος? Ξέρεις τις ανάγκες των πελατών σου, και πώς θα τις ικανοποιήσεις κερδοφόρα? Είσαι ευέλικτος, όταν χρειαστεί να αλλάξεις προϊόντα/τιμές/συνεργάτες/μπίζνα/πόλη? Τά'χεις καλά με τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου, που θα τραβήξουν κουπί όσο είσαι "άφραγκος και χρεωμένος"? Έχεις συνεργάτες που εμπιστεύεσαι?